arash3400
کنترل
- 2009-03-26
- 9,700
- 37,570
- 44
محققان مرکز هوافضای آلمان (DLR) برای پیشرفت در طراحی هواپیماهای آینده که از بهترین نوع پیکربندی برخوردار باشند، مشغول انجام آزمایش*هایی برای مطالعه مدل بال*های بلند و وضعیت پرواز «آفتاب*پرست*های پرنده» هستند.
ستاره سمائی: از لحاظ تئوری، موثرترین پیکربندی برای هواپیما که طرح سنتی آن به صورت یک بدنه لوله*ای با دو بال و یک دُم است، طراحی «پر پرواز» (Flying Wing) آن هم به گونه*ای است که باعث کاهش وزن شود.
به گزارش گیزمگ، محققان مرکز هوافضای آلمان (DLR) برای کمک به طراحی هواپیماهای آینده که از چنین طراحی*هایی بهره می*گیرند، آزمایش*هایی برای مطالعه مدل بال*های بلند و وضعیت پرواز «آفتاب*پرست*های پرنده» انجام داده*اند.
هواپیمای تحقیقاتی DLR با سیستم آزمایشی پیشرفته هواپیمایی (معروف به ATTAS)، شبیه یک هواپیمای کوچک مسافربری است که در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفت؛ البته این هواپیما به سخت*افزار و نرم*افزارهای خاصی مجهز شده بود تا ویژگی و عملکرد کاملا متفاوتی با یک هواپیمای صرفا مسافربری داشته باشد.
علاوه بر کنترل*های مرسوم پرواز، ATTAS مجهز به سیستم پرواز الکتریکی است که به محققان اجازه می*دهد تا ویژگی*های پروازی این هواپیما را تغییر دهند. این هواپیما نه*تنها تمام قابلیت*های هواپیماهای معمولی را داراست، بلکه می*تواند هواپیمایی با طراحی کاملا متفاوت را نیز شبیه*سازی کند. این هواپیما از بدنه استوانه*ای، بال*ها و بخش دُم تشکیل شده که محققان از آن برای انجام پروازهای آزمایشی استفاده می*کند که در آن مدل «بال پرواز»- که به عنوان بخشی از پروژه NACRE (مخفف New Aircraft Concepts Research به معنی تحقیق در مورد ایده*های جدید هواپیما) اتحادیه اروپا توسعه یافته- شبیه*سازی شده است.
دیِرک لایبلینگ، یکی از محققان موسسه سیستم پرواز DLR می*گوید: «سیستم کنترلی خاص ATTAS این امکان را فراهم می*کند که این هواپیما در زمان پرواز، مثل سایر هواپیماها عمل کند اما برای ما هم امکان شبیه*سازی هواپیماهایی را ایجاد می*کند که هنوز به وجود نیامده*اند؛ به این ترتیب نقاط ضعف*مان را پیدا می*کنیم.»
هواپیمای شبیه*سازی شده، بدنه*ای مثلثی با دو تثبیت*کننده عمودی در بخش دُم دارد که شیب کمی به طرف بیرون دارند تا جایگزین ترکیب قرارداری بالچه عقب و سکان شود. همچنین 4 موتور زیر قسمت بال اضافی وجود دارد و بدنه*ای عریض برای جا دادن بیش از 750 مسافر در پروازهای دور*برد طراحی شده است. این هواپیمای شبیه*سازی شده با طول بال*های تقریبی صد متر، طول بدنه 65 متر و تحمل وزن نهایی 700 تُن هنگام پرواز، خودنمایی می*کنند. در کل، 4 موتور این هواپیما قدرتی بیش از هزار و 425 کیلو نیوتن تولید می*کنند.
در طول پروازهای آزمایشی که برای کشف ویژگی*های پروازی بال*های طراحی شده انجام شد، پژوهشگران DLR مانورهای انفرادی مثل سنجش ارتفاع*های مختلف هواپیما و استفاده از یک سیستم شبیه*سازی شده فرود انجام دادند تا راه*های منتهی به یک باند مجازی فرودگاه را بسنجند. نتیجه تمام مانورها این شد که بال*های پرواز این هواپیما به خاطر شکل نامعمول*شان، به سختی قابل کنترل هستند.
لایبلینگ در مورد نتیجه این آزمایش*ها این*طور اعلام کرد که: «این پروازهای آزمایشی فرضیه*های ما را تایید کرد. در اینجا ما با یک محدیدیت مواجه هستیم: برای جابجایی یک هواپیمای مدرن که طراحی کاملا بی*نظیری دارد، باید قوانین کنترل پرواز هماهنگ با آن وضع شود. ما تنها می*توانیم با استفاده از رایانه و تکنولوژی کنترل مناسب، به ویژگی*های پروازی که می*خواهیم، دست یابیم.»
25 سال است که ATTAS خدمت*رسانی می*کند و با به کار افتادن نمونه شبیه*سازی شده*اش، تغییر شکل جادویی هنگام یک آزمایش پرواز واقعی، گروه DLR اعلام کرده که نتایج مقدماتی تحقیقات تئوری نشان می*دهد که این هواپیما به نمونه قابل*پذیر تبدیل خواهد شد. بنابراین، با وجود توانایی*های خاصش، ATTAS 25 ساله خواهد توانست مسیر مسافران هواپیماهای آینده را هموار کند.
ستاره سمائی: از لحاظ تئوری، موثرترین پیکربندی برای هواپیما که طرح سنتی آن به صورت یک بدنه لوله*ای با دو بال و یک دُم است، طراحی «پر پرواز» (Flying Wing) آن هم به گونه*ای است که باعث کاهش وزن شود.
به گزارش گیزمگ، محققان مرکز هوافضای آلمان (DLR) برای کمک به طراحی هواپیماهای آینده که از چنین طراحی*هایی بهره می*گیرند، آزمایش*هایی برای مطالعه مدل بال*های بلند و وضعیت پرواز «آفتاب*پرست*های پرنده» انجام داده*اند.
هواپیمای تحقیقاتی DLR با سیستم آزمایشی پیشرفته هواپیمایی (معروف به ATTAS)، شبیه یک هواپیمای کوچک مسافربری است که در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفت؛ البته این هواپیما به سخت*افزار و نرم*افزارهای خاصی مجهز شده بود تا ویژگی و عملکرد کاملا متفاوتی با یک هواپیمای صرفا مسافربری داشته باشد.
علاوه بر کنترل*های مرسوم پرواز، ATTAS مجهز به سیستم پرواز الکتریکی است که به محققان اجازه می*دهد تا ویژگی*های پروازی این هواپیما را تغییر دهند. این هواپیما نه*تنها تمام قابلیت*های هواپیماهای معمولی را داراست، بلکه می*تواند هواپیمایی با طراحی کاملا متفاوت را نیز شبیه*سازی کند. این هواپیما از بدنه استوانه*ای، بال*ها و بخش دُم تشکیل شده که محققان از آن برای انجام پروازهای آزمایشی استفاده می*کند که در آن مدل «بال پرواز»- که به عنوان بخشی از پروژه NACRE (مخفف New Aircraft Concepts Research به معنی تحقیق در مورد ایده*های جدید هواپیما) اتحادیه اروپا توسعه یافته- شبیه*سازی شده است.
دیِرک لایبلینگ، یکی از محققان موسسه سیستم پرواز DLR می*گوید: «سیستم کنترلی خاص ATTAS این امکان را فراهم می*کند که این هواپیما در زمان پرواز، مثل سایر هواپیماها عمل کند اما برای ما هم امکان شبیه*سازی هواپیماهایی را ایجاد می*کند که هنوز به وجود نیامده*اند؛ به این ترتیب نقاط ضعف*مان را پیدا می*کنیم.»
هواپیمای شبیه*سازی شده، بدنه*ای مثلثی با دو تثبیت*کننده عمودی در بخش دُم دارد که شیب کمی به طرف بیرون دارند تا جایگزین ترکیب قرارداری بالچه عقب و سکان شود. همچنین 4 موتور زیر قسمت بال اضافی وجود دارد و بدنه*ای عریض برای جا دادن بیش از 750 مسافر در پروازهای دور*برد طراحی شده است. این هواپیمای شبیه*سازی شده با طول بال*های تقریبی صد متر، طول بدنه 65 متر و تحمل وزن نهایی 700 تُن هنگام پرواز، خودنمایی می*کنند. در کل، 4 موتور این هواپیما قدرتی بیش از هزار و 425 کیلو نیوتن تولید می*کنند.
در طول پروازهای آزمایشی که برای کشف ویژگی*های پروازی بال*های طراحی شده انجام شد، پژوهشگران DLR مانورهای انفرادی مثل سنجش ارتفاع*های مختلف هواپیما و استفاده از یک سیستم شبیه*سازی شده فرود انجام دادند تا راه*های منتهی به یک باند مجازی فرودگاه را بسنجند. نتیجه تمام مانورها این شد که بال*های پرواز این هواپیما به خاطر شکل نامعمول*شان، به سختی قابل کنترل هستند.
لایبلینگ در مورد نتیجه این آزمایش*ها این*طور اعلام کرد که: «این پروازهای آزمایشی فرضیه*های ما را تایید کرد. در اینجا ما با یک محدیدیت مواجه هستیم: برای جابجایی یک هواپیمای مدرن که طراحی کاملا بی*نظیری دارد، باید قوانین کنترل پرواز هماهنگ با آن وضع شود. ما تنها می*توانیم با استفاده از رایانه و تکنولوژی کنترل مناسب، به ویژگی*های پروازی که می*خواهیم، دست یابیم.»
25 سال است که ATTAS خدمت*رسانی می*کند و با به کار افتادن نمونه شبیه*سازی شده*اش، تغییر شکل جادویی هنگام یک آزمایش پرواز واقعی، گروه DLR اعلام کرده که نتایج مقدماتی تحقیقات تئوری نشان می*دهد که این هواپیما به نمونه قابل*پذیر تبدیل خواهد شد. بنابراین، با وجود توانایی*های خاصش، ATTAS 25 ساله خواهد توانست مسیر مسافران هواپیماهای آینده را هموار کند.