ماکس، مدیر عامل سازمان سلامتی پاچتری که خودش یک پزشک جراح هم بود، به همراه پاول که رییس هیات مدیره سازمان بود، پس از یک دست بازی اسکواچ کنار زمین بازی نشسته بودند و استراحت می*کردند. ماکس برای 12 سال مدیر سازمان بود.
سازمانی که بیش از هر چیز از تصاحب سازمان*های دیگر و ادغام شدن با برخی دیگر به وجود آمده بود و اکنون شامل 11 مرکز بزرگ درمانی بود.
امروز همه مجموعه این سازمان*ها نزدیک 4000 کارمند داشتند و سالانه میلیون*ها بیمار را از سراسر ایالت جورجیا درمان می*کردند. بیمارانی که از سنین مختلف، وضعیت*های مالی و نژاد*های متفاوت بودند. ماکس بیش از همه روی کیفیت، سازگاری و ادامه درمان در تمام شبکه تاکید داشت.
آن دو در مورد تعداد رو به کاهش زمین*های بازی صحبت می*کردند. پاول پیش بینی کرد که «تا هفته دیگر، حداقل یک زمین بازی دیگر هم بسته می*شود.» در دید پاول همه تغییرات به صورت ناگهانی اتفاق می*افتاد. او همچنین مدیرعامل ویندهام*تراست، بانک بزرگ منطقه بود و یک طرفدار پر و پا قرص استانداردسازی.
زمین*های بازی تنها موارد رو به نابودی در دنیای ماکس نبودند. اجماع مدیریتی در سازمان سلامت پیچتری هم در مورد اهداف طولانی مدت سازمان و بهترین استراتژی*های رسیدن به آنها، از دیگر مواردی بود که ماکس آن را رو به نابودی می*دید. بسیاری از اعضای هیات مدیره از جمله پاول، به ماکس برای دنبال کردن شیوه دیگران در این زمینه فشار می*آوردند. اینکه همه چیز را استاندارد کند و بعد، از آن استانداردها تبعیت کند. پاول می*گفت: «تو در هر بیمارستان کارها را به شیوه*ای متفاوت انجام می*دهی. از تکنولوژی*هایی استفاده می*کنی که از کار کردن آنها مطمئن نیستی و در برخی موارد تنها به دعا متوسل می*شوی. در حالی که باید از سیستم*های مشابه و استانداردسازی استفاده کنی.»
این بحثی بود که بین این دو، ماه*ها جریان داشت. ماکس تا جایی به این حرف*ها گوش می*کرد، ولی در نهایت همیشه از تجربه*اش استفاده می*کرد. اینکه استاندارد کردن در برخی موارد خوب است؛ ولی برای مثال روش درمان بیماران سرطانی را هرگز نمی*توان استاندارد کرد. او اعتقاد داشت که در نهایت این توافق بین بیمار و پزشک است که اهمیت دارد نه استانداردهایی که بیمارستان باید از آنها تبعیت کند.
ملکه آفریقایی
چند روز پیش در یکی از بیمارستان*های سازمان، والیس، یک اشکال در سیستم اطلاعاتی به وجود آمده بود. در زمانی که این اشکال به اطلاع مدیر بخش اطلاعاتی سازمان، کاندنس رسید، او در کنار ماکس بود. به همین دلیل هم ماکس به همراه او به بیمارستان مورد بحث رفت تا از نزدیک شاهد ماجرا باشد.
در طول راه، کاندنس گفت که «من کم*کم حس آن ملوان در ملکه آفریقایی را دارم. هر روز بخش بیشتری از انرژی من صرف به راه انداختن موتور کشتی می*شود و ما هر چه بزرگتر می*شویم، مشکل هم بزرگتر می*شود.»
در والیس، ماکس، در چهره همه درد را مشاهده می*کرد. کارکنان بخش فناوری اطلاعات به شدت در تلاش بودند که مشکل ایجاد شده را حل کنند و پزشکان و پرستارانی که در عین چیره دست بودن نیازمند سیستم اطلاعاتی برای انجام کارهایشان بودند، بسیار عصبانی بودند.
در عین حال ماکس از افرادی بود که به تکنولوژی علاقه مند بود. او از اولین طرفداران پزشکی از راه دور بود. او به سادگی قانع شده بود که نگه داشتن مدارک بیماران در کامپیوتر، دسترسی به آنها را نسبت به زمانی که فایل هر بیماری یک فرد خاص در دست یک پزشک و در یک دفتر باشد، بسیار ساده*تر می*کند. ولی در نهایت این اواخر تنها چیزی که او از کاندنس می*شنید، زمان و انرژی فراوانی بود که صرف بر پا نگه داشتن این سیستم*ها می*شد. او در والیس با مشکل به صورت رو در رو برخورد کرد.
خوشبختانه این یک مورد به خیر گذشت و بیماری در این میان آسیب ندید، ولی ماکس قانع شد که هر چه زودتر باید کاری انجام شود. این ملکه آفریقایی به سمت آبشار در حرکت بود.
دارو فرق دارد
روز بعد از بازی، ماکس در جلسه*ای با کاندنس و تام که مدیر مالی سازمان بود، شرکت کرد. ماکس می*خواست بداند که طراحی مجدد و همگون*سازی نرم افزارهای مورد استفاده در همه بیمارستان*ها، چقدر خرج به همراه داشت. او کمی* عصبی بود. مسلما اعدادی که با آنها مواجه بودند *ترس هم لازم داشت.
او گاهی به کار پاول حسادت می*کرد. نه بیماری، نه بیمارستانی، همه چیز را به راحتی می*توان استاندارد کرد و جان کسی هم به خطر نمی*افتد. ادغام کردن بیمارستان*ها معمولا به شکست ختم می*شد. سیستم*ها با یکدیگر سازگار نمی*شدند. تا زمانی که پیچتری اولین ادغام خود را انجام داد. دو ادغام اولیه*ای که در نهایت به 11 مرکز گسترش یافتند که هر کدام فرهنگ و سیستم فناوری اطلاعاتی منحصر به خود را داشتند.
کاندنس پیشنهاد یک همگون سازی نرم*افزاری کلی را داده بود. تغییری که بسیار پر هزینه بود. تام گفت: «بسته به شرایط خاص، اعدادی که می*بینی، ممکن است دو تا سه برابر شوند. این موضوع به سیستم*های مشاوره بستگی دارد به زمانی که طول می*کشد و اینکه تغییر دادن روند انجام کارهای فعلی چقدر طول می*کشد، آموزش افراد به سیستم جدید چقدر سخت است و حل کردن مشکلات پس از پیاده سازی نرم افزار چقدر به طول می*انجامند.»
کاندنس گفت: «ولی خبر خوب این است که این کارها در نهایت جواب می*دهد. در نهایت ما در تمام مراکز یک سیستم یکپارچه خواهیم داشت.»
ماکس گفت: «خوب تام. همه اینها چقدر هزینه خواهد داشت؟
«پانصد میلیون تا یک میلیارد دلار که در پنج تا هفت سال تقسیم می*شوند.»
«ولی ممکن است بیشتر هم بشود؟»
«ممکن است، ولی من فکر می*کنم که یک میلیارد سقف مناسبی برای آن باشد.»
یک اخطار همه جانبه
یک عصر در چند هفته بعد که روز تولد پسر ده ساله ماکس بود و او با عجله به سوی در می*رفت که برود و کیک را از شیرینی فروشی تحویل بگیرد، کاندنس جلوی راه او را گرفت تا در مورد موضوعی با او صحبت کند.
«همان*طور که می*دانی، ما سعی کرده*ایم وارد حوزه SOA شویم. من فکر می*کنم که این صنعت هنوز چند سالی تا تکمیل شدن فاصله دارد، ولی شاید کمی *ریسک پذیری در این میان بد نباشد.»
ماکس این تکنولوژی را تا حدی متوجه می*شد. طبقه بندی نرم افزار به بخشی واحد*های کوچک که مستقل از یکدیگر عمل می*کنند و می*توانند هزینه*های آینده را با امکان استفاده مجدد از کدهای نوشته شده، به صورت قابل ملاحظه*ای کمتر کنند.
«نکته مثبت این است که این تکنولوژی به ما چالاکی زیادی می*دهد. به سادگی می*توان سیستم*ها را تغییر داد. می*توان آن را در اندازه*های کوچک آزمود و به سادگی به سیستم*های بزرگتر تعمیم داد و چیزی که در این میان باید به خاطرت بماند این است که با استفاده از این سیستم ما می*توانیم تنها چیزهایی که می*خواهیم را استاندارد کنیم. مشکل اینجاست که بازار این سیستم هنوز بالغ نشده است. ما شاید در این میان قربانی شیب شدید یادگیری فروشندگان این سیستم*ها شویم.»
در راه، ماکس در مورد حرف*های کاندنس فکر می*کرد. مسلما تغییر دادن همه چیز با هم برای استاندارد کردن، خیلی شبیه یک کار غیرممکن بود، ولی در عین حال استفاده از استانداردسازی انتخابی هم ممکن بود یک آشفته بازار بزرگ به وجود بیاورد که در نهایت واقعا چیزی بیشتر از وضعیت فعلی هم همراه نداشته باشد.
یک جلسه مهم
کاندنس پیشنهاداتی را که برای تغییر دادن سیستم*های IT بیمارستان*ها ممکن بود به سمع و نظر حاضران در جلسه رساند. او گفت: «هیچ*کدام از راه*حل*ها عالی نیستند.» دو روز پیش در یک جلسه دیگر، او هزینه*های هر سیستم را به اطلاع افراد رسانده بود. در آن زمان بود که افراد به حرف*های تام در مورد استانداردسازی انتخابی توجه کرده بودند. اینکه برخی موارد در همه بیمارستان*ها استاندارد باشد و در برخی موارد دیگر پزشکان به صلاحدید خودشان عمل کنند. ماکس گفته بود: «فرض کنید ما قانونی بگذاریم که همه افراد این ساختمان به یک شکل لباس بپوشند. سوال اینجا است که این استاندارد چه فایده*ای برای ما خواهد داشت؟»
ماکس فکر می*کرد که به هر قیمتی که شده باید انعطاف پذیری سازمان را حفظ کرد که بیمارستان*ها بتوانند به تغییرات مداوم پاسخگو باشند. ماکس پرسید که آیا هیچ بیمارستان دیگری هم از این سیستم SOA استفاده می*کند یا خیر.
«تا آن*جایی که من می*دانم، خیر. این یکی از دلایلی است که فروشندگان مایل به کار کردن با ما هستند تا بتوانند در صنایع مربوط به سلامت هم اعتبار به دست بیاورند. به همین دلیل هم با ما در مورد قیمت کنار می*آیند، ولی از طرف دیگر ما موش آزمایشگاهی خواهیم بود.»
ماکس به حرف*های کاندنس گوش می*کرد. او می*گفت: «به همین دلیل هم پیش بینی کردن هزینه*ها و اینکه سرویسی که در نهایت از کار در می*آید چقدر مطابق نیاز ما است، کار سختی به نظر می*رسد. SOA در طولانی مدت کم*هزینه*تر از سیستم یکپارچه سازی کلی خواهد بود، ولی ما هیچ داده*ای از رقبا نداریم که این موضوع را تایید یا تکذیب کند. بنابراین شاید در نهایت هزینه هر دو سیستم یکسان در بیاید.»
ماکس امیدوار بود که کاندنس به SOA کمی خوشبین از سیستم دیگر باشد. او کم کم داشت آرزو می*کرد که هرگز اسم این سیستم را نمی*شنید. او پرسید: «پس چرا الان کسی ریسک می*کند که سراغ این سیستم برود؟»
«من فکر می*کنم که SOA مسیر فناوری اطلاعات در آینده است. پس می*توانی تصور کنی که در من در مورد خرج کردن کلی پول روی سیستمی*که می*دانم به زودی از چرخه IT خارج می*شود چه احساسی دارم. این چیزی نیست که من مایل به انتخابش باشم. ولی راستش نمی*توانم منطق آن را هم ببینم، چرا که این تکنولوژی چیزی است که آینده آن هنوز پیش*بینی ناپذیر است.»
سوال: پیچتری مشکل زیر ساختی فناوری اطلاعاتش را چگونه باید حل کند؟
معاون نظارت و مدیریت شبکه شرکت ارتباطات سیار ایران تاکید کرد که بیش از 70 درصد پیام*هایی که با عدم موفقیت در ارسال روبه*رو می*شوند، به دلیل پربودن حافظه گوشی مشترک است. 
